uit BEVRIJD VAN DE NARCIST of hoe alweer alles omgedraaid wordt...

Het vervolg....

's Morgens wil Raf op tijd vertrekken naar België, dus we zijn vroeg wakker. Ik ga naar het toilet en als ik terugkom heeft Raf zijn bed al helemaal opgeruimd en weggezet. Dat wordt dus geen seks meer. Ik ruim dan mijn bed ook maar op. Hij vraagt me wanneer ik zijn telefoon uit Senegal heb gehoord? Ik zeg dat ik die niet heb gehoord, maar dat ik die gevonden had achter mijn autostoel toen zijn tasje daar open lag. Hij heeft hem niet meer.

Ik vraag: “Je hebt toch naar Emanuel gebeld om voor te wateren, zodat hij maïs kan planten?”

“Ja,” zegt Raf, “maar ik heb die gebeld met mijn Belgische gsm.”

“Tja, dan weet ik het niet. Ik heb hem in je tasje gestoken.”

Ik stel voor dat hij dan zijn nummer belt en als de gsm overgaat weten we waar hij ligt. Maar Raf zijn andere gsm heeft een lege batterij. Ik neem dus mijn gsm en bel zijn Afrikaanse nummer. Hij loopt naar de auto om daar te luisteren, maar we vinden hem niet.

Ik heb fruitsap en yoghurt klaar staan om iets te eten voor de terugreis. Raf drinkt wel zijn sap op, maar heeft geen zin meer om te ontbijten. Ik ruim alles maar weer op. Ik heb ook geen honger. Raf kiept zijn tasje leeg op tafel en zegt dat ook zijn paspoort weg is. We kijken in de auto onder de stoelen, maar vinden niets. Dan vraagt hij of ik zijn gsm in mijn tas heb gestoken, per ongeluk misschien? Ik kiep ook mijn tas leeg op tafel. Natuurlijk weet ik goed genoeg dat ie daar niet in zit, maar ik wil geen ruzie.

Hij spreekt zijn vermoeden niet uit, maar zegt dat het ontzettend vervelend is.

Ik zeg: “Raf, ik ben naar hier mee gekomen om mijn spullen op te halen. Ik ben hier niet om je te kutten.” De tranen komen op, maar ik dwing ze terug.

Ik heb niks gedaan. Alleen zijn gsm opgeraapt. Ik zeg dat ik het beter had kunnen laten liggen. Van zijn paspoort weet ik helemaal niks en ik vraag wanneer hij die voor het laatst gehad heeft? Hij zegt dat hij maandagochtend bij Wim zijn paspoort heeft gehad, voor hij mij op kwam halen heeft hij nog wat betalingen moeten regelen en heeft hij de stickertjes van de bagage van zijn paspoort afgehaald. Ik opper dat hij het dan misschien daar heeft laten liggen, maar we weten allebei dat hij meestal alles netjes terug in zijn tasje steekt.

We vertrekken richting België. In de auto zitten we stil naast elkaar, elk bezig met onze eigen gedachten. Hij zorgen over de gsm en zijn paspoort. Ik over zijn nieuwe vriendin, de seks en de gevoelens die het bij me los heeft gemaakt.

Na een tijdje vraag ik of we vijf uur stil zijn in de auto of dat we toch kunnen praten? Hij zegt dat hij niet echt in de stemming is voor een gesprek, maar na een tijdje kletsen we gelukkig weer. Ik probeer onderweg op te zoeken tot hoe laat het gemeentehuis van Stekene open is. Ik zie alleen de tekst dat ze om 13:30 uur terug open zijn en dan valt mijn internet weg. Raf zegt dat hij eerst bij Wim gaat kijken, als het daar niet ligt gaat hij naar het politiebureau. Hij heeft immers papieren van vermissing nodig, om een nieuw paspoort aan te vragen bij de gemeente.

Wat is dit vervelend. We hadden twee leuke dagen en ik heb mijn spulletjes mee, maar dit hadden we niet verwacht.

We praten nog even over zijn vriendin. Ik zeg dat hij wel goed moet uitkijken. We weten hoe het bij de Fransen loopt.

Zijn vriendin boft met hem, zegt Rafael, want hij heeft respect voor anderen. En hij zal niet gepakt worden dat ze zwanger wordt van hem, want hij kan geen kinderen meer krijgen. Ik waarschuw hem dat hij het verhaal van Rudi niet mag vergeten. Misschien wordt hij straks aangeklaagd voor ongewenste intimiteiten. Hij wuift het weg.

Aan het eind van de middag zet hij me thuis af en ik maak de grote koffer voor hem leeg. Ik zie wat Lp's en een mixer voorbij komen en ik word weer iets vrolijker. Raf rijdt door naar Stekene. Ik vraag of hij het laat horen, als zijn paspoort wel nog bij Wim ligt? Hij zegt dat hij dan iets laat weten.

Voor het zes uur is, krijg ik een bericht via messenger: 'Mijn telefoon is uitgekomen, nu nog mijn paspoort?'

En daarna volgt: 'Ruilen voor wat lp's?'

Ik vraag: 'Waar heb je je telefoon gevonden? En hoe bedoel je ruilen voor lp's?'

'Er heeft iemand sms'jes verzonden vanaf mijn senegal nr nr senegal'

Ik stuur dat ik het niet snap.

Dan stuurt hij: 'Wat ga ik straks de flikken vertellen als copy message binnen is? Je hebt nog 30 min'

Ik reageer: 'Wat bedoel je nou te zeggen? Ik heb je gsm in je tasje gestoken. Ik had hem beter achter de stoel laten liggen.' En ik vervolg: 'Barst jongen dit heb je al eerder geflikt.'

Hij vraagt: 'Hoe kom je aan het nummer van mariama?'

Ik stuur dat ik zijn gsm niet meer heb aangeraakt en dat ik helemaal geen nummer heb van mariama. Daarop is zijn antwoord dat het via zijn telefoon is verstuurd en dat hij de flikken een en ander gaat vertellen.

'Waarom zou ik dat doen? Wat heb ik daar aan? Je hoeft niet te dreigen, ik heb niks gedaan. Er staan nog heel, veel dingen in Senegal dan ga ik echt niet stunten. Denk nu eens na, dat slaat toch nergens op.'

Hij zegt dat het voor de flikken wel duidelijk gaat zijn en geeft me de raad om het te regelen voor hij klacht moet neerleggen. Ik reageer dat hij ze mag sturen.

'Als je mijn paspoort hebt, breng het terug. Voorkomt veel narigheid.'

Ik zeg nogmaals dat ik niks gedaan heb en dat we afgesproken hadden dat we netjes mijn spullen uit Frankrijk zouden halen, zonder heibel te maken. En ik heb zijn paspoort niet gezien.

'Denk mr es goed na wat er gebeurd is met mijn telefoon en daarna met mijn paspoort'

Ik vraag: 'Waarom zou ik iets naar haar sturen? Dat komt toch meteen terug naar jou, ik ben toch niet achterlijk.'

'Raar dat die uit zichzelf berichtjes zendt. Enfin de flikken hebben wat om uit te zoeken.'

'Ik heb enkel je gsm opgeraapt achter mijn stoel meer niet. Dit ga je niet in mijn schoenen schuiven.'

'Ik heb het berichtje binnen'

'en?'

'Bewijs genoeg'

'Bewijs van wat? Ik heb je gsm niet!!!'

'Waar mijn tel is en mijn paspoort. De flikken gaan dat wel es uitzoeken.'

'Ik ben niet verantwoordelijk voor jouw spullen. Succes met de politie.'

Om tien voor acht stuur ik hem het volgende bericht: 'Ik hoop dat je ook logisch na kunt denken. Ik ben totaal afhankelijk van jou om mijn spullen terug uit Senegal te krijgen, dan heb ik er toch niks aan dat jij maandag niet kan vertrekken?'

'Vertel eerst maar eens waar je het telefoonnummer gehaald hebt van mariama.'

'Ik heb geen nummer van mariama!!'

'En dat sms berichtje is door allah gestuurd?'

'Ik heb voorgesteld dat je de jasjes van Mariska mee zou nemen voor haar. Wat moet ik met mariama? Welk sms bericht?'

Ik krijg niet te zien wat voor bericht er gestuurd is. Hij kan zeggen wat hij wil.

'Mijn tel En mijn paspoort verdwenen tegelijkertijd? En dan gisteravond smsje nr mariama?'

'Jij hebt maandag je paspoort gehad! Ik niet. Wat voor smsje? Zeg dan wat er gestuurd is. Ik krijg altijd de schuld'

'Allez dat weet je zelf best genoeg wat je gestuurd hebt. En wat moet ik emanuel vertellen? Ilonka heeft mijn paspoort en telefoon doen verdwijnen? Eerst nog een berichtje gestuurd naar mariama? Heeft ie ondertussen al gezien.'

'Als jij daar blij van wordt moet je vooral emanuel erbij slepen. Ik heb niks gedaan.'

'Dus heeft allah dat smsje gestuurd net zoals naar germaine'

'Je lult maar wat, want je zegt me niet eens wat voor een berichtje. Die naar germaine heb ik met mijn telefoon gestuurd en die heb ik je laten lezen ook. Dat heeft er niks mee te maken. Misschien moet je maar eens wat minder drinken?'

'Waar haalde je het nr?'

'Welk nummer? Germaine had ik via messenger. Geen gsm nummer. Als je gewoon niks meer mee wil brengen vanuit Senegal, zeg dat dan. Maar speel geen leugenachtige spelletjes met me.'

'Wie speelt er spelletjes en waar heb je mijn paspoort opgeborgen?'

'Ik stop ermee. Ik heb geen paspoort!!

'Dat je het niet hebt betekent niet dat je het niet ergens doen verdwijnen hebt. Emanuel heeft geweend door je.'

'Dat is diep triest. Ik ween ook door jouw beschuldigingen. En dan heb je op maandag en dinsdag nog wel even lekker gesekst, heb je dat ook tegen de politie, Emanuel en mariama gezegd? Of zal ik dat doen?'

'Het smsje zegt gewoon dat jij het boeltje weggestopt hebt'

'Excuseer? Ik heb helemaal geen sms verstuurd. En je vertelt me ook niet wat ik dan verstuurd heb. Ik vind dat je een hele berg lef hebt. Dit is weer een typisch “Raf” verhaal, na je fles wijn. Eerst seks en dan mij weer afstoten? En dan nog heel lief zeggen dat ik geen hoer ben en dat ik niet meer moet reageren op zeikende mannen? Ik wil best morgen ons Frankrijk verhaal op Facebook plaatsen hoor. Met alles erop en eraan. Kijken wat ze daarvan vinden?'

Het laatste wat hij hierop te zeggen heeft is: 'Nog een beetje chantage? Waar is mijn telefoon? Waar is mijn paspoort? En hoe geraakt dat smsje bij mariama vanuit mijn telefoon?'

Voorlopig ben ik uitgechat met mannen. Ik volg de wijze raad van Raf op en ga niet meer in op zijn vragen. Waar zijn gsm is, weet ik niet. En hij weet het ook niet. Maar hij weet me dus wel te vertellen dat ik er een bericht mee verstuurd heb. Wat er in staat krijg ik niet te horen. Het is echt triest dat het zo moet lopen. We hadden twee leuke dagen met humor, verhaaltjes en lekkere seks.

Hij wist me deze dagen ook te vertellen dat de Fransmannen in Senegal er naast zitten betreffende de vrouwen, want Mariama wil wel pijpen. Hij heeft geen klachten over haar. Mariama heeft iets meer hersens dan de gemiddelde zwarte. Ze kan dingen onthouden, al legt hij ze maar twee keer uit. Ze is slimmer en sneller dan Patrice. Mariama is een fijne boerin.

Op mijn vraag of ze moslima is, antwoord hij: “Maar zozo, als we samen gaan leveren en iets drinken bij Paul dan doet ze mee.” (Hij was dus wel gezien met een vriendinnetje in Kafountine, bij Paul)

Ik ga mijn spulletjes dus nooit terug krijgen.