Zoals de meeste mensen op deze aardkloot, word ik ook een dagje ouder. Ik heb al een tijdje (hum..heel lang) niets meer hier gepost. Ik heb weer helemaal kriebels om te schrijven, maar moet er terug inkomen om het hier te plaatsen.
Wegens het dagje ouder zal het even duren voor ik al de juiste knopjes weer weet te vinden.
Mijn bril opzetten werkt daar wel bij. Sinds mijn veertigste heb ik een bril, die had ik nodig voor de kleine lettertjes. Tegenwoordig heb ik die ook nodig om het eten op mijn bord te zien liggen. Klinkt heel erg. Ik zie wel dat er iets ligt hoor. Ik zie het alleen niet scherp meer. Mijn zicht vliegt achteruit. Gelukkig kan ik in de verte wel nog alles goed zien. Behalve de toekomst.
Met het dagje ouder komt ook wijsheid mee. Tenminste dat hoop ik.
Iedereen zegt: "Verstand komt met de jaren."
Met welke jaren zeggen ze er niet bij. Ik zit al jaren te wachten en doe alleen maar stommere en dommere dingen. De laatste stunten zijn niet eens te beschrijven.
Al doende leert men...nog zo iets. Je leert van je fouten, maar ik blijf toch steeds nieuwe maken.
Ik doe ook fantastische dingen hoor:.....
Toen was het even stil.
Daar moet ik diep over nadenken. In het verleden heb ik fantastische dingen gedaan. Die kan ik meteen opsommen, ik heb drie kinderen op de wereld gezet waar ik beretrots op ben. Het is vandaag moederdag, dus als mama zijnde mag ik opscheppen over mijn mooie kinderen.
Lars, Mariska en Alex zijn het meest fantastisch van de hele wereld. Ze zijn mooi, spontaan, vriendelijk, lief, leuk, geweldig en ze zorgen dat ik me nog steeds jong voel.
Dus dag dagje ouder!
