ik lig op de grond
staar naar het plafond
het is wit
een klein beetje grauw
als ik buiten liggen zou
was het plafond waarschijnlijk blauw
het doet er niet toe
ik voel je hand in de mijne
zachte kneepjes geef je me
zal dit ooit verdwijnen
ik lig op de grond
de vloer is zacht
ik lig hier al uren
denk zelfs wel acht
als ik buiten liggen zou
was de grond waarschijnlijk ook zacht
het doet er niet toe
ik voel je blik op mij gericht
kijk je aan in jouw gezicht
je hand ligt in de mijne
zachte kneepjes geef ik je
het zal nooit verdwijnen
soms heb je van die dagen
dan zit alles mee
soms gaat het ook iets anders
en zegt het leven nee
je zit in mijn gedachten
ik wil dichtbij je zijn
weet dat je me mag bellen
op mijn stoep mag staan
wat er ook gebeuren zal
je weet waar ik ben
