Velen vragen zich af of er ergens in het heelal een toekomst voor de mensheid ligt op een andere planeet. Zoals bijvoorbeeld Mars. Vandaag een beeld dat beter uitvergroot is. Dat een deel van de mensheid hoop geeft.
Vandaag zag ik in de krant van gisteren, die de buurvrouw bij me door de brievenbus schuift, een geweldige foto van een heldere blik op Mars.
Mijn eerste gedachte en handeling daarbij is: mijn kop koffie pakken en een slok nemen. Van de droge, stoffige, zanderige Mars die ik zag kreeg ik spontaan dorst.
Vandaar dus dat ze ook al een tijdje zoeken naar water op de planeet Mars. De mensen van NASA en andere astronomen denken gelukkig al stappen verder. Als we met z'n allen verhuizen, zal er als eerste een saloon neergepoot worden. En 'Lucky' zullen we terugdenken aan de planeet Aarde, waar we het zo slecht hadden. Aan de heftig oprukkende Sahara. De tevens zeer indrukwekkende zandbakken elders op onze wereldbol. Het heet niet voor niets Aarde...toch?
Bij het zien en lezen van het verhaal over Mars kreeg ik me toch een ontzettende zin in chocolade, dus voor dit verhaal online ging, ben ik naar de winkel gerend, buiten adem mijn mondkapje voorgebonden, droge lucht ingeademd, je kan maar vast voorbereid zijn op Marslucht. Marsmannetjes dragen ook een helmpje als ze naar hier komen, dus zullen wij dat omgekeerd ook moeten. Maar ik wijk af...
Ik die winkel in op zoek naar: 
Nu vond ik redelijk snel het schap met sappige Mars en natuurlijk nam ik gewoon een hele doos. Mocht er morgen weer een krant verschijnen.
Terug naar 'onze' Aarde. Die is zo mooi, we hebben geweldige groene stukken natuur. Ja, om veel woestijnen ligt een groene band. Een band die wij zelf kunnen herstellen. Een band die ons samen laat leven. Een band die ons zuurstof geeft en voedsel. Laten we daar eens voor gaan. Mars is leuk speelgoed voor Astronomen, maar de gemiddelde mens...al spreek ik niet graag over gemiddelden...de mensen die nu hier wonen willen niet naar een of andere planeet. Luttele kilometers(lees: vele lichtjaren) verderop naar de saloon?
Laat ons samen de band wat strakker trekken! De natuur een handje helpen. En laten we daarbij aan de rand van die band beginnen met in het midden die droge zandvlaktes. Als we de groenrand verschuiven door het aanplanten van bomen, struiken en ander groen kunnen we het aan.
Natuurlijk beginnen we met het bouwen van een saloon. Om gezellig na het werk een drankje te nemen. De Aarde zorgt al heel lang voor ons, dan keren we toch niet onze rug toe en gaan we op Mars of elders wonen? Nee, laat ons voor de Aarde zorgen. Zo menselijk zijn we toch wel! Als we de capaciteiten hebben om onderzoek op verre planeten te doen, dan kan dat hier op onze eigen planeet toch ook wel. Of stel ik dan iets doms voor?
 |
| De eerste steen is gelegd...van de saloon ;) |
