Wat
kon ik diep verdrinken in je ogen
zelfs
toen je me had belogen
bleef
ik als een jojo
op en
neer
heen
en weer
geslingerd
telkens
wederkerend
terug
naar jou
Je was
als een magneet
trok
me aan
keerde
dan je pluspunt
en gaf
mij minpunten
en
minpunten
en
minpunten
stootte
me af
wat ik
ook probeerde
het
minnen ging niet meer
hoe ik
ook probeerde
de
plussen
te
vermenigvuldigen
zodat
ik kon delen
met
jou
je
werd niet meer heet
bleef
voortdurend kou
Het
touw
van de
jojo
is
versleten
ik ga
je nooit vergeten
ik heb
de gedachte aan jou nodig
om te
overleven
ik ga
je nooit vergeven
ook al
kun jij er niets aan doen
je
bent nu eenmaal zo geboren
had ik
het maar geweten van tevoren
dan
had ik mijn hart nooit verloren
want
jij bent niet te bekoren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten