Mijn nieuwste boek is overal verkrijgbaar, "Bevrijd van de narcist".
Normaal gezien zou ik vrolijk zijn en mogen feesten, maar ik kom niet in de stemming.
Op facebook zit ik in een aantal groepen waarbij slachtoffers van narcisme elkaar steun kunnen geven en vooral ook tips. Door het lezen van de verhalen kom ik er steeds beter achter hoe het de afgelopen jaren is verlopen. Hoe ik zo blind heb kunnen zijn...maar blind is niet dom...al vind ik mezelf wel dom dat ik erin getrapt ben.
Veel mensen vinden me sterk en zeggen dat ik het goed doe. Er zijn er ook die er anders over denken, die vinden dat ik hem zwart maak omdat hij me eruit heeft gezet.
Ik heb steeds het gevoel dat ik me tegenover die laatste groep moet verantwoorden, maar dat hoef ik helemaal niet. De feiten zijn de feiten en als zij hem als goddelijke man willen zien mogen ze dat helemaal zelf weten. Dat is niet mijn verlies.
Soms zie ik bij zaden voor voedsel (facebookgroep) een boodschap van hem voorbij komen. Hij moet nu zelf alles posten en warempel doet hij dat steevast met een Afrikaantje erbij op de foto.
Hij heeft me al die jaren gezegd dat als het minder goed zou gaan met inzamelen en dergelijke dat je dan beter een Afrikaantje bij op de foto zet, want dan heeft iedereen daar weer medelijden mee.
"In Nederland en België zijn de vrouwen verzot op beelden met schaars geklede, zielige Afrikaantjes." is zijn tekst.
Dat hij verder de Afrikanen dom en lomp vindt is alleen maar goed voor hem, want dan blijft hij de slimste.
Ik moest eruit wegens vele redenen. Ik zal er enkele opsommen en ik ben benieuwd wat jullie daarvan denken. Zijn teksten, zeg ze maar eens hardop. Lees dit luidop en wat voor gevoel geeft het je dan?
- Jij hebt gevoelens, ik ben een wetenschapper en ik kan niks met gevoelens.
- Jij gooit met je spulletjes als je dronken en boos bent. Het doet me ontzettend veel zeer als ik die scherven zie liggen.
- Ik weet dat ze mij hier nodig hebben en jij kunt eigenlijk helemaal niets, dus het is beter dat je vertrekt.
- Ik wil nooit meer contact met je, want je hebt mij weer voor schud gezet toen je alleen naar huis liep.
- Jij moet dankbaar zijn dat ik je meegenomen heb. Je was een echt wrak toen ik je voor het eerst ontmoette.
Voelt niet zo fijn hè, als de man waar je verliefd op bent geworden, met wie je de halve wereld bent over verhuisd, zo tegen je begint te praten?
En dan mag je weten dat ik gewoon de schuld kreeg van alles wat misliep. Dat ik nu in Nederland zit is mijn eigen schuld.
Geeft niet hoor, want ik ben mooi van hem af, maar bevrijd weet ik nog niet.
In een van mijn eerste boeken over Senegal schreef ik over de burgemeester en het tekenen of niet tekenen van de papieren voor het project. Hij heeft die burgemeester bij de strot gepakt om hem te laten tekenen. Kun jij je voorstellen dat zoiets hier in Europa zou gebeuren? Of dat een of andere buitenlander iemand in het gemeentehuis een medewerker zo bedreigd dat die dan papieren in orde maakt?
Raf heeft dit in Senegal zo gedaan. Naderhand hebben ze hem teruggepakt en flink laten betalen voor zijn stuk grond, zogenaamde hogere belasting voor een buitenlander. De grond is overigens niet van Raf, maar blijft eigendom van de staat Senegal. De grond is 99 jaar van hem.
Ik zal er niet van staan te kijken als ze hem een keertje uit de weg ruimen. Hij behandelt ze als kleuters en als stront.
"Ze kunnen niets en als je ze iets leert moet je het de volgende dag weer opnieuw uitleggen. Ze moeten zich schikken naar mij en anders mogen ze oprotten. Er zijn er genoeg. Ze hebben mij nodig voor de aanplanting van de gemeentelijke bossen. Ik heb al een plan uitgewerkt, maar dat geef ik ze niet. Ze mogen erom smeken. De burgemeester denkt dat hij slim is, maar hij komt er nog wel achter dat hij mij nodig heeft. Wacht maar, de wereld zal het horen wat Raf allemaal gedaan heeft voor de zwartjes."
Volgens mij praat zo enkel een man die lichtelijk gestoord is. Hij zei in het begin van onze relatie dat zijn naam Rafael de betekenis heeft, God geneest. Hij voelt zich letterlijk een god in Afrika. Hij vertelde ook met grote verontwaardiging dat zijn ex in de rechtbank had gezegd dat hij aan grootheidswaanzin lijdt. Maar uiteindelijk is dat ook de waarheid.
Ik heb nog nooit een mens ontmoet die ervan overtuigd is dat de wereld voor hem zal buigen.
Sorry, deze zin moet aangepast worden.
Ik heb in mijn leven één mens ontmoet die ervan overtuigd is dat de wereld voor hem gaat buigen.
Hoe vaak ik heb gehoord dat hij naast van Balkenende heeft gestaan vanwege zijn uitvinding. Eerst voelde ik zijn trots, daarna werd het overheersend, omdat hij nu steeds kon zeggen dat ik nog niets gepresteerd had in mijn leventje. Hij kraakte mijn schrijfkunsten af, maar telkens als hij een stukje uit een van de boeken had gelezen kreeg ik te horen dat ik wel heel leuk schreef. Met daar achteraan de opmerking, nu nog beter je best doen om er te verkopen, anders kom je er niet.
Je ziet, feesten en blij zijn om mijn boek heeft twee kanten. Hoera ik ben van hem af. En spijtig dat er zoveel negatiefs te vertellen valt.
Uiteindelijk, voor de mensen die vinden dat ik hem zwart maak, mijn excuses. Ik dacht oprecht dat het een goed mens was, maar ik heb er mee samengewoond en hij is nu eenmaal anders. Ik maak hem niet zwart, dat is niet nodig. De mensen die hem kennen en die met hem samengeleefd hebben weten dat hij een zwarte ziel heeft.
Hij is al zijn hele leven lang zwart.
Gegroet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten