Ben ik dom?

Ben ik dom, omdat ik er in getrapt ben? Dagelijks vraag ik me af hoe het zover heeft kunnen komen? Maar elke dag vallen steeds meer stukjes op hun plaats. Heel geslepen heeft de narcist me ondermijnd.

Hij heeft me telkens verteld dat ik me door mijn kinderen niet moest laten gebruiken. Want volgens hem zei ik te gemakkelijk ja op alles wat ze vroegen na de scheiding. De oudste wilde met zijn groep (die hij al vanaf de kleuterschool kende) oudjaar vieren in mijn huis. Natuurlijk zei ik ja, want ik ken al de jongens. Het is een gezellige groep en ze gaan op hun 17e (het moment van de vraag) nog steeds met elkaar om. Gezellig toch dat ze dat bij mij willen vieren.

Ik waarschuw ze wel dat ze voorzichtig moeten zijn met vuurwerk afsteken, want ik woon bij een benzinepomp. Ik zet alles klaar op de bovenste verdieping, waar ze ruimte genoeg hebben om hun eigen feestje te vieren, glazen, schalen, servetten, drank (wat ze zelf betaald hebben). Ik bak de hapjes (die zij betaald hebben) ik loop met regelmaat de trap naar de zolder op en geef de hapjes af. Ze hebben de grootste lol en ik geniet omdat zij genieten.

Mijn vriend vind echter dat ik ze verwen. Dat ik me uitsloof. Dat ik hun slaaf ben.

Dikke, vette flauwekul. Ik ken deze jongens vanaf hun peutertijd en ik geniet gewoon van hun aanwezigheid. Hij is waarschijnlijk jaloers en daarom zegt hij dat ze me gebruiken.

Mijn dochter is bij haar vader gaan wonen. Ik zie haar om de week alleen in het weekend. Mijn vriend weet te vertellen dat ik haar ook al veel te veel verwen. Langs de andere kant vindt hij haar een geweldig, leuk kind, en hij wil haar gezicht gebruiken om zijn nieuwste product aan de man te brengen. Ik maak een fotoreportage en een folder van het nieuwe machine in zijn bedrijf. Hij keurt uiteindelijk een foto goed en zegt nogmaals dat een een heerlijke meid is. Maar ze maakt volgens hem te veel gebruik van mij.

Ik laat zijn praatjes links van me liggen. Het zijn mijn kinderen en ik geniet er elke keer weer van als ze bij mij zijn. Wij hebben lol en kunnen alles bespreken met elkaar. Vermoedelijk is hij daar jaloers om. Hij kan niet tussen ons komen, dat gaat wringen. Hij zoekt een manier om me te isoleren, om me te scheiden van mijn kinderen. En in het begin zie ik het niet eens. Nu ik van hem weg ben valt er steeds meer op zijn plaats. Hij is al vanaf het begin aan het stoken. En ik liep stomweg met mijn kop in de roze wolken. Zag het niet, zag het niet, zag het niet.

Ik neem me dit zelf heel erg kwalijk. Als ik bij mijn ex-man en mijn kinderen ben geweest, vertrek ik steeds met een kramp in mijn hart.

Gisteren ben ik samen met mijn ex en mijn oudste zoon naar de diploma-uitreiking van mijn dochter geweest. Ik heb genoten. Ik ben zo trots op mijn kinderen. Ze hebben zich goed door alles heen geslagen. De scheiding lijkt ze niet te veel beschadigd te hebben, maar daar ben ik nog niet helemaal zeker van.

Toen ik naar huis reed, kwamen de tranen. De hele weg heb ik gehuild. Ik denk dat ik er niet meer bij hoor. Wat heb ik een grote fout gemaakt in mijn leven. Ik kan de tijd niet terug draaien. Ik kan alleen mijn best doen voor de toekomst.

Komen we terug bij de volgende relatie in mijn leven. De narcist, de isolatie, de verhuis naar Afrika (hoe ver kun je iemand isoleren) de blinde vlek, de roze wolk/bril, de vaak ook zo lieve man die me manipuleerde. Die me wijs maakte dat mijn kinderen gebruikers waren, mijn familie en zijn familie eigenlijk nietsnutten zijn, België en Nederland dat binnenkort op zijn gat ligt. Die beweert dat Europa de boot ingaat en over een paar jaar waarschijnlijk tot een burgeroorlog overgaat. Zijn Facebook staat vol rebelsheid tegen de overheid, tegen alles wat hem stoort. Hij vindt zichzelf een wereldredder. En hij gaat beginnen in Senegal, want daar kan hij waarschijnlijk meer mensen overtuigen. (ze zijn daar namelijk nog stommer dan Europeanen (volgens hem) en dus makkelijker te overtuigen) Ik zie dat als nieuwe prooi.

Terug naar de vraag of ik eigenlijk dom ben?

Als slachtoffer van narcistische misleiding ben je niet dom.

Het is belangrijk dat je je realiseert dat je niets verkeerd hebt gedaan.

Jouw gedrag heeft er niet toe geleid dat de narcist je heeft misbruikt. De narcist is zelf verantwoordelijk voor het narcistisch misbruik.

Het heeft niets met jou te maken en het is op geen enkele wijze jouw schuld. Geloof me, het gaat alleen maar over de narcist.

Heel veel vrouwen in destructieve relaties vragen zich uiteindelijk af hoe ze zo dom konden zijn...

Ik kan je vertellen: WIJ ZIJN NIET DOM!

Voor de meeste mensen en zelfs voor bijvoorbeeld psychiaters, therapeuten en rechters, zijn narcisten moeilijk te herkennen. Narcisme kan ontzettend moeilijk te diagnosticeren zijn, vooral wanneer je niet weet waarop je moet letten. Begrijpelijk dus, dat de meesten van ons niet eens wisten wat de narcistische stoornis in de praktijk inhoudt. Dit houdt ook in dat we daardoor niet altijd een verstandige partnerkeuze kunnen maken, hoe slim, intelligent, intuïtief of geschoold we ook zijn.

Verraden door liefde

Wij zijn verraden door liefde, want een echte narcist kent geen liefde voor een ander, alleen een gebrekkige eigenliefde. Nadat we dit voor het eerst gaan beseffen, worden we in het begin meestal overweldigd door de verwarring, schaamte en schande. We vragen onszelf af hoe het komt dat we de leugens en manipulaties niet zagen. Het is gemakkelijk om boos op onszelf te worden, wanneer we ons realiseren dat we zijn verraden door "liefde" en dat de hele relatie een illusie was.

Het is normaal om ons dom te voelen als we de werkelijkheid gaan zien. Maar, wij zijn niet dom, we zijn liefdevolle, empathische mensen. We hebben alleen nooit geleerd dat er een diepe donkere laag in de samenleving bestaat, met mensen die emotioneel onderontwikkeld zijn en die zonder geweten handelen. Meestal leren we alleen over gevaarlijke mannen/vrouwen in sprookjes of in verhalen van seriemoordenaars. We wisten niet dat ze ook gewoon onder ons zijn in het dagelijkse leven. Noem het naïef, maar het zijn mannen of vrouwen die, zeker in het begin, schijnbaar normaal zijn. We konden onszelf niet beschermen, tegen iets waarvan we niet eens wisten dat het bestond. Stop daarom ook met jezelf de schuld te geven!

Nadat we onszelf 'uit de ban' van de narcist bevrijd hebben, zijn we vaak getraumatiseerd en worden we geconfronteerd met de pijn en de nasleep van een destructieve relatie. Vermijding en ontkenning zijn dan een normale, natuurlijke menselijke reactie op pijn. We doen het allemaal, in verschillende mate...

Wanneer we echter de moed van binnen vinden om de pijn echt te doorleven en aan het herstel te werken, pas dan zullen we echt bevrijd worden van de pijn van narcistische manipulatie. Dat is ook het moment wanneer we weer stappen kunnen gaan nemen voor een mooiere toekomst en de vreugde van het leven weer kunnen gaan ervaren.

We kunnen de pijn niet door laten gaan of vermijden én tegelijkertijd het geluk opnieuw ontdekken, dat we uiteindelijk allemaal verdienen. We kunnen niet om de pijn heen, dus kunnen we het net zo goed omarmen, met alle uitdagende gevoelens en moeilijke ups en downs die de essentie zijn van het proces. Soms kan het lijken alsof je de pijn altijd zal blijven voelen... tot je op een dag hersteld zal zijn en je de prachtige echte wereld weer kunt zien, waarvan je tijdens de relatie vergeten was dat die bestond. Ook jij kunt het!

Belangrijk is om te vertrouwen in jezelf. Jij bent het meeste waard! Niet de persoon die je in de grond heeft getrapt, niet de personen rond je heen die allemaal hun zegje willen doen en die allemaal hun mening hebben. Zij hebben niet doorleefd wat jij beleefd hebt. Vertrouw op jezelf. Weet dat jij het waard bent. Dan pas kun je de stappen nemen om los te laten. Vergeten doe je nooit, vergeten mag je ook niet, want je wilt niet nog een keer in zo een figuur trappen.

Begin terug met de kleine dingen te waarderen, ga naar buiten, wandel en haal diep adem. Besef dat je leeft.

Jij bent!

En dat kan niemand je meer af pakken.