LUIDE STILTE

Elke dag weer is er een moment
van luide stilte

Het begint normaal gezien met gerommel in mijn hoofd
Allerlei gedachten door elkaar
Verleden
Heden
Toekomst
En nu?

Oude vrienden zie ik niet veel
Het doet me zeer

Nieuwe contacten zoek ik
Maar na een tijd raak ik ze kwijt
Ze willen andere dingen 
Ik leef op budget
Heb een strak schema
Niet alleen in mijn hoofd
Ook op de bank

Sommige nieuwe contacten worden boos
Omdat ik niet snel genoeg reageer
Omdat ik ze zeg dat ik niet toe ben aan een relatie
Omdat ik geen foto stuur
Omdat ik gedichten plaats uit 2012
Omdat ze denken dat die voor hen geschreven zijn in het heden
Omdat er woorden over en weer gestuurd worden

(deze laatste zal ik even toelichten)
Op de Facebook-pagina poëzinnig kwamen gedichten voorbij van een man en een viertal weken geleden maakte ik een opmerking dat een gedicht me raakte. We werden vrienden op fb en via een chat stuurde ik dat ik meer van hem wilde leren kennen.
Hij stuurde dat mijn gedichten en verhalen hem ook raakte en hij zei dat we verbinding hadden. Telkens stuurde hij: 'Ilonka ik voel je'.
Toen kwam er een moment dat hij reageerde op een gedicht wat ik voor iemand anders geschreven had. Hij reageerde met een gedicht op het mijne. In het gedicht liet hij verstaan dat er een relatie tussen ons was. Daarna gaf hij bij alles wat ik plaatste een reactie in de vorm van een gedicht. Over onze verbondenheid, over zijn gevoel voor mij. Ik heb hem gevraagd dat niet te doen. En uiteindelijk plaatste ik dit gedicht: 

Mag ik

mag ik mijn eigen leven leiden

mag ik mijn eigen leven lijden

mag ik zeggen dat ik jou daarbij niet nodig heb

mag ik gewoon zonder jouw opdringerigheid verder gaan

mag ik iedereen vertellen dat ik zonder je kan bestaan

mag ik rust

mag ik genieten van de tijd die me rest

mag ik 
want ik ben op mijn best

zonder jou

mag ik

Ja ik mag

en nu

Laat me! 


Hij was er niet blij mee. Hij ontvriendde me. Ik stuurde hem een bericht, dat het een overdreven reactie was. Maar ik kreeg te horen dat ik zijn hart stuk gemaakt heb. (na amper vier weken alleen chat en fb contact?) Hij kon er zelfs niet meer van schrijven. Ik had hem ontzettend veel pijn gedaan met dit gedicht. Want hij was steeds open en eerlijk. 
Hij had een vriendin en een open relatie. Ik zei dat ik daar niet in geloofde, daarop zei hij dat monogamie een verzonnen toestand is die eigenlijk niemand wil. Hij gaf me de naam van zijn vriendin en zou ons aan elkaar voorstellen, zodat we samen dingen konden gaan doen. Daarna verklaarde hij dat ze er nog niet aan toe was, dat ze in haar persoonlijke leven problemen had en nu niet wilde. Ik geloofde weinig van zijn verhaal. Toen ik dat aangaf kwam hij met dit: Hij heeft zoveel liefde te geven en hij wil graag delen. Ik heb hem verteld dat ik niet wilde delen. 
Hij wist dat ik uit een relatie kom waarbij ik een flinke klap in mijn gezicht heb gehad. Maar met woorden en gedichten probeerde hij me duidelijk te maken dat veel mijn keuze is geweest en zal zijn voor de toekomst. 
Ik heb contact met hem gemaakt, omdat hij mooie teksten schreef. 
Ik zocht geen bed-maatje. 
Ik zoek geen vaste relatie. 
Ik dacht dat hij me begreep en dat we door deze schrijfsels ons verleden konden verwerken en loslaten, maar hij was me uiteindelijk iets aan het opdringen. Een gedachtegang waarmee ik het niet eens was. En ik kwam op voor mezelf. 
Toen werd hij boos en ik kreeg de schuld van zijn pijn. 
Hoe erg lijkt dit op mijn ex-vriend? Ik heb gezegd dat hij een narcistisch trekje had, en toen werd hij helemaal kwaad. Hij was open en eerlijk (degenen die dat het hardst roepen...)
Nu heb ik hem geblokkeerd. Dat hij een ander zoekt om te sollen.
Terug naar het begin.

Gerommel in mijn hoofd
Gerommel in mijn leven
Allemaal maar even
Maar het is er wel
Dus soms sluit ik me af voor

LUIDE STILTE