Afgelopen vrijdag was hier een buurtontbijt geregeld in buurtcentrum de Triangel. Ik heb daar ook een stukje over geschreven.
Aan het eind mochten de mensen wat overschotjes mee naar huis nemen. Ik kreeg de kwark en de Griekse yoghurt. De kwark ging 's avonds al in een stoofpotje met groentjes en lekkere vis. Maar het was nog niet helemaal op.
Gisterochtend bij de koffie (ik ga bijna elke ochtend een bakkie doen in het buurtcentrum) had Johan nog appels op tafel gelegd die over waren van vrijdagochtend. Ik nam er een aantal mee naar huis en beloofde een lekkere appeltaart te bakken voor deze ochtend.
Gistermiddag stond ik vol goede moed in mijn keukentje te mengen, appels, kwark, kaneel en een beetje suiker. De bodem maakte ik ook aan met kwark door het deeg. De vorm werd gevuld en de oven werd voorverwarmd. Binnen een half uurtje begon het heerlijk te ruiken in huis. Wat zouden we gaan genieten van een lekker taartje.
Helaas bleef het bij een lekkere lucht in huis, maar de bodem was keihard en smaakte van geen kanten.Ik liep vanochtend dus met lege handen naar de Triangel. Iemand had een bus slagroom bij, maar die ligt er nu nog.
Vandaag nam ik de resterende appels mee en nam ik een tweede poging. Ik ging in de winkel een pak halen om koude appeltaart te maken. Die hoeft alleen maar in de koelkast. Uitslag over de smaak volgt morgen.
Daarnaast wilde ik toch ook een klassieke appeltaart erbij, want anders had Sjacco voor niets slagroom gekocht. Dus ik heb vanmiddag twee appeltaarten gemaakt voor morgen bij de koffie in het buurtcentrum.
Het huis ruikt heerlijk naar appels en kaneel. De afwas is gedaan en hier zit een tevreden mens op de bank.
Hopen dat de buurtbewoners morgen ook tevreden zullen zijn met de taarten. Een klein plezier tijdens het maken, een groot plezier bij het proeven.
Als ze goed smaken laat ik iets horen en anders blijft het stil. ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten