Mijn blog, mijn levenslijn

Ik moet blijven schrijven anders houd ik op te bestaan

Ik droomde

ik droomde van een ridder

hij had geen paard

gelukkig maar

want ik ben bang van paarden

ik droomde van zijn ogen

en zijn gebruinde armen

ik wou in hem verdrinken

en me tegelijkertijd verwarmen

hij sloeg zijn armen om me heen

keek heel diep in mijn ogen

we smolten samen

één enkele tel

je kent het wel

grond weg onder je voeten

in oneindige wolken

roze roze roze

geen brillen

die bestonden toen nog niet

ik droomde van een ridder

met een heel groot zwaard

dat is beter dan een paard

want ik ben bang van paarden