emotieloos
staar
ik in de verte
drie
meter maar
dan
staat er een muur
emotieloos
dat
heb ik geleerd
emotie
uit
wat
is dat verkeerd
ik
brand van verlangen
schreeuw
het uit
gooi
alle emotie los
woorden
vliegen in het rond
tranen
vloeien
mijn
hoofd zo vol
zo
leeg
zo
bedroefd
zo
blij
zo
stil
zo
vrij
drie
meter van mij
staat
een muur
behangen
met allerlei kleuren
woorden
beelden
emotieloos
is niet meer
extra
kleur keer op keer
smeer
ik
over
de muur
en
ik staar
vol
stille passie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten