Het leven gaat verder

Na de operatie van afgelopen dinsdag, doe ik het even rustigaan. Het gaat ook niet sneller, al zou ik dat willen. Ik smacht naar een warme douche, maar dat mag pas als ik op 1 oktober naar de controle ben geweest. Een washandje moet nu de heerlijke douchestralen vervangen...werkt niet echt hetzelfde.

Gelukkig heb ik twee schatten van mensen in huis die me her en der helpen. Als ik paracetamol heb genomen denk ik dat ik de wereld weer aan kan, maar ik mag niet overhaasten. Herstellen neemt gewoon tijd in beslag. Geduld is een schone zaak.

Ik probeer wat te schrijven. Wat vinden jullie er van?

mijn vingers zijn koud

ze woelen door het warme strandzand

de zon brandt op mijn donkere haren

ik droom weg

over jou

turend naar de golven

mijn vingers zijn koud

mijn hart benauwd

blijf je wel in mijn leven

en

wil ik dat wel

of toch liever niet

het alleen zijn bevalt me prima

maar niet altijd

niet altijd

zijn mijn vingers koud