Onweer op komst?

Komt er na regen zonneschijn of volgt er een zwaardere storm? Ik hoorde van een goede vriend dat zelfs achter de donkerste wolken de zon schijnt. Die gedachte heeft me in Afrika erdoor gesleept. Uiteindelijk is het gewoon een feit en als je regelmatig in een vliegtuig stapt, zie je dat ook. Boven de wolken is er niets meer dan enkel de zon. (tenzij je 's nachts vliegt natuurlijk, maar dat is voor muggenzifters)

Ik ben verlost van "mijn" narcist. Elke dag gaat het beter en maak ik een sprong vooruit. Soms kom ik te hard neer op de grond en bv na een regenbuitje is het wat modderig en eindigt de sprong verkeerd. Maar overal schijnt de zon en dat is het belangrijkste.

Na mijn nieuwe boek: Bevrijd van de narcist, krijg ik met regelmaat vragen en verhalen van andere mensen die ook uit een relatie met een narcistisch persoon komen. Soms plaats ik opmerkingen op Facebook en volgt daar een reactie op. Gelukkig! Want het betekent vaak dat ik een ander kan helpen door gewoon een gedicht, een vriendelijk woord, begrip, vriendschap te aanvaarden en te delen. Hieronder een antwoord wat ik vandaag naar iemand heb gestuurd. Ze heeft het moeilijk om door te zetten, maar beseft langs de andere kant ook heel goed dat het samenleven met die persoon voor haar zeker een hel is.

Hoi, ik hoop dat je kracht genoeg hebt en volhoudt. Trek alsjeblieft niet bij hem in, want dan heb je gegarandeerd een K-leven. Zonder hem is het wel een tijd moeilijk, omdat je gevoelens een grote rol spelen, maar daar trekt hij alle energie uit. Ik bleef telkens op een roze wolk, maar de onderkant zag bij elke bui donkerder en donkerder, tot de storm weer losbarstte. Een parapluutje helpt op den duur niet meer. Je moet van het onweer weg zien te geraken. Als je wil kun je me altijd een berichtje sturen. Vooral als je er even doorheen zit dan kun je steun gebruiken van iemand die er hetzelfde voorstond. Ik word elke dag nog sterker en ik voel dat hij steeds minder invloed op mij heeft. Ik chat met vier à vijf verschillende mensen die uit een relatie met een narcist komen, zowel mannen als vrouwen en ook mensen waarvan een ouder de narcist was. We beleven het allemaal op een andere manier en hebben ieder onze eigen rouw-periode, maar we kunnen elkaar wel veel steun geven om sterker te worden. Heel simpel gezegd: "Er zwemmen nog veel vrije vissen in de zee". We komen echt wel betere mensen tegen, al bloedt ons hart nu bij elke gedachte aan wat we hadden. Als je loskomt besef je dat er zoveel meer in het leven is. Die persoon wil wel het centrum van jouw wereld zijn en blijven, maar het centrum ben JIJ. Jij gaat voor alles en iedereen. Ik heb al iets meer energie en ik stuur je dus met dit bericht een doosje gevuld met mijn energie mee. X

Het steunen helpt mij ook vooruit, wetende dat iemand zo diep kan zitten als ikzelf heb gezeten. Ik heb de put dicht gegooid achter me. Ik schaf geen gereedschappen meer aan en geef een ander ook niets in handen om me onderuit te kunnen halen.
Geef ons voortaan maar een strakke blauwe lucht met af en toe een wit wolkje. Geen donderwolken meer, geen roze wolken meer. We zijn al genoeg bedrogen en zijn tot op het bot nat geweest. We hebben gerild, getreurd, gebibberd, gehouden van... en we zijn er niet beter op geworden.
Nu gaan we het zelf doen, zelf regelen, geen verbeteringen of afkraken door onze partner/ouder.
Wij zijn niet minderwaardig, niet ondergeschikt, niet stom,dom of wat dan ook.
We hoeven niet constant sorry meer te zeggen of het "goed" te maken. We deden niets verkeerd. Het enige wat we deden was te goed zijn van vertrouwen.
We hebben ons leven in de verkeerde handen gelegd. En dat is niet alleen vanwege de roze wolk verduisterd, maar ook omdat we dachten dat de ander goed was voor ons. Ik dacht toch dat hij ook eindelijk blij was met iemand die liefde wilde geven!
En ja, hij was heel blij dat ik liefde gaf en mij volledig overgaf aan hem, want dan was ik in zijn macht.

Voor mensen die dit zelf niet meegemaakt hebben is het moeilijk te geloven of te begrijpen dat zulke zaken gebeuren. Het geeft vaak een reactie die ikzelf heb als er bv een oudje te goedgelovig iemand binnen heeft gelaten en dan beroofd is. Hoe trap je daar nu in?
We geloven niet dat andere mensen zo slecht zijn dat ze zulke streken uithalen, daarom trappen we erin. We geloven dat anderen net zo goed zijn als wijzelf. Dat kun je niemand kwalijk nemen. Denk daar eens aan als je iemand beoordeelt, veroordeelt, omdat ze een foute inschatting hebben gemaakt.
Wij hebben het er zelf al moeilijk genoeg mee. We willen ons niet steeds verdedigen of verantwoorden.
En ik betrap me er telkens op dat ik daar toch veel uren mee vul.

Er is geen onweer op komst!!