Donkere
wolken pakken samen boven haar hoofd. Ze ziet het en zet het op een
lopen. Ze weet zeker dat ze het haalt, de hut is niet zover van haar
vandaan.
Voor
ze er is vallen de eerste druppels uit de hemel. Het hemelwater valt
met bakken naar beneden. Drijfnat komt ze bij de hut aan. Ze duwt de
deur open en eens binnen trekt ze haar hemd uit. Haar haren druipen
van het nat. De regenwezens waren niet zuinig vandaag. Ze schudt haar
hoofd en duizenden druppels spetteren tegen de muren. Ze glimlacht.
“Wil
je een doek om je te drogen?”
Ze is
meteen alert, maar weet niet direct waar de stem vandaan komt.
Wil je meer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten