vorige
week was het
druk rond mijn huis
veel
lawaai
hij riep om haar
dagenlang
waar was ze toch gebleven
ze hoefde zich echt niet te verstoppen voor hem
nee
toch niet voor hem
hij zorgde voor haar
elk jaar
opnieuw
nu bleef hij roepen
zoeken
aanvankelijk riep ze nog terug
en telkens hoorde ik haar verder zakken
beetje inkakken
bij elke gil die ze gaf
zij
bleef stil
onderin
mijn kachel
het
gekwek hield op
een
licht geurtje stak op
en
stierf af
net
als zij
zittend
op haar ei
eitje
eitjes
wie
zal het zeggen
het
zal ze leren
in de
schoorsteen
te
leggen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten