Vandaag
vliegen de letters in het rond.
Woorden
stromen, blijven komen, zelfs in mijn dromen.
Onstopbaar,
maar zeer welkom.
Ik lag
stil, had veel teveel zorgen over gisteren nog meer dan over morgen.
Verleden,
geleden, moegestreden.
Niet
meer vooruit te krijgen, te branden, te duwen.
Gestrand,
aan de kant van de weg beland.
Opgestaan,
afgeklopt stof.
Doorgegaan
met pijn in het lijf.
Links
en rechts wat stijf.
Maar
bikkels gaan door.
Ik
klaag niet hoor.
Dat
verandert niets aan de zaken.
Ik
moet het toch zelf leuker maken.
Al kan
niet altijd het lichaam mee, de geest gaat dan voor drie of voor
twee.
Dat is
ook al genoeg.
Geen
letters en woorden die peinzen over het verleden, daar heb ik de
strijd al gestreden.
Ik wil
niet meer terug, wil enkel vooruit.
Ga
vooruit met sprongen tot de pijn me een pas op de plaats laat maken.
Lichaam
en geest op een lijn.
Het
zal vaker zo zijn.
En dan
nu het refrein.
Laat
de woorden maar stromen.
Laat
de drank komen.
Koel
helder water.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten