Avonturen
voor, tijdens en buiten de avonduren
Natuurlijk
spenderen we hier vele avond-uren buiten. In Senegal liggen de
temperaturen iets hoger dan het gemiddelde in België en Nederland.
Het is hier (bijna) altijd terrasjesweer.
Het
enige nadeel is, dat het hier vroeg donker is. En vroeg donker
blijft. Het zomeruur kennen ze hier niet en als ze het zouden kennen
dan zou het weinig verschil maken. De ene keer is het licht tussen 7
en 7 uur en de andere keer is het licht tussen 6 en 8 uur. Je hebt
hier dus maximaal zonlicht tot 8 uur 's avonds. De avond-uren zijn
dus vooral in het donker. Er is geen schemer, zoals we dat kennen in
België en Nederland. Gewoon van zon...geen zon meer. Binnen vijf
minuten is het gewoon donker. Als de maan een beetje schijnen wil,
heb je nog ietwat licht, maar als de maan er niet is, is het hier
echt pikdonker. Er zijn hier geen lantaarnpalen. Of een paar op
zonneenergie, maar daar zit dan weer geen bedrading in. Dus
pikdonker!
Dan
komen sommigen bij de avonturen. In Kafountine kun je heel wat
avonturen beleven. Er zijn plaatsen waar je een meisje op kunt pikken
om in het pikdonker de avond-uren mee door te brengen. Soms wordt dan
je geld gepikt, in het pikdonker en eindig je met een meisje wat
quasi-onschuldig toch een avontuur verwacht van je pik... maar daar
staat je kop niet naar.
De
jongere broer van Titi is hier een aantal maanden op vakantie. Hij
werkt in Frankrijk als doe-het-zelver. Hier laat hij zich graag doen.
Hij doet het met veel verschillende meisjes, op evenveel
verschillende avonden. Titi zegt: “Feesten, meisjes, seks, drank en
rock and roll. Met de drugs en steeds aan de roll.”
Hij
probeert zijn broer af te remmen in de avond-uren. Maar zijn broer
wilt avonturen. Met zoveel mogelijk meisjes als hij maar tegenkomt,
want zijn vrouw heeft al tien jaar geen seks meer met hem.
Dit
eindigt vast in een lastig avontuur, met een baby die eigenlijk niet
gewenst is. Maar als je als Senegalese hier een baby hebt bij een
toubab (witte) dan zit je gebeiteld. Dan betaalt toubab, want hij
heeft fatsoen. En na een tijdje probeer je met hem te trouwen, dan
hangt hij helemaal vast. Ook tijdens de avond-uren, na het
avontuurtje.
We
kennen er hier al verschillenden die erin trapten.
Je
kunt hier ook andere avonturen beleven. Rudy had een tuinman en na
een tijdje zei de tuinman: “Ik ga iets doen, wat ik eigenlijk niet
graag doe. Maar ik doe het toch.”
Rudy
begreep er niet veel van.
De
volgende dag kwam de tuinman niet. De volgende week kwam de tuinman
niet.
Zou
hij gewoon niet meer komen?
dacht Rudy.
Toen
kwam er een man aan de deur. Hij riep Rudy en gaf hem een
oproepingsbevel. Rudy moest de dag erna bij de politie in Diouloulou
komen.
Rudy
begreep er niet veel van.
Bij de
politie, de volgende dag, kwam de uitleg. Zijn tuinman zat daar en
Rudy vroeg vriendelijk hoe het met hem ging? De politie legde aan
Rudy uit, dat de tuinman een klacht had neergelegd. Rudy zou seksuele
handelingen met hem willen. Dat is hier verboden! Maar je kunt een
som geld betalen en dan vergeten we het hele avontuur.
Rudy
begreep er nu wel veel van.
Er was
een avontuurtje verzonnen in de avond-uren en Rudy moest hiervoor
betalen. Rudy werd overvallen door deze beschuldiging, maar reageerde
gelukkig slim.
Hij
zei: “Ik ga dit eens met mijn advocaat overleggen.”
Zijn
tuinman schrok hier toch wel van. Want eigenlijk was er helemaal
niets gebeurd. Hij was opgestookt door zijn familie om Rudy toubab
geld af te troggelen.
Hij
had beter gewoon blijven werken bij Rudy, dan had hij elke maand een
vast salaris verdiend. Nu kreeg de hele familie nul op rekest.
Ik
beleef andere avonturen. Ik ben alleen thuis en de geiten staan nog
binnen in hun hok. Ze staan te mekkeren, want ze hebben niet te veel
te eten daar. Ik ga ze niet buiten zetten, want de bok is nogal
springerig. Hij heeft constant zin en de geit wil niet meewerken. Ik
ben net ongesteld, maar ik wil ook niet meewerken. De bok ruikt het
wel, maar mag ook niet op mij.
Langzaam
loop ik naar de maïs, als ik er een paar afsnijd dan geef ik die aan
de geiten in hun hok. Ik zie in mijn ooghoek een knalgroen stengeltje
in de boom hangen.
Aaaargh,
het is een slang(etje). Zijn kopje wiegt heen en weer. Hij wil me
hypnotiseren. Ik blijf stokstijf stil staan. De slang blijft
schommelen. Dan besef ik dat ik weg moet lopen, al is het maar om een
stok of de schop te pakken. Ik moet kunnen meppen als hij dichterbij
komt. Ik ga vijf of zes meter verderop staan met mijn schop. De slang
bekijkt het tafereel. Misschien klopt zijn hart wel harder als het
mijne. Langzaam kruipt hij een tak hoger. Hij valt van de tak en
maakt zich uit de voeten.
O nee,
een slang heeft geen voeten.
Ik ga
twintig meter verder achteruit zitten. Drink een kopje thee om te
kalmeren. Als ik nu door de tuin loop, is elk lichtgroen sprietje een
mogelijk gevaar. Wat een avontuur, gelukkig niet in de avond-uren,
want dan zou ik hem niet zo goed zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten