de wind speelt met mijn haren
ik zou willen dat het je vingers waren
zacht strelend
spelend
zakkend langs mijn ruggenwervel
een kriebel in mijn onderbuik
een glimlach op mijn gezicht
de wind speelt met mijn haren
het vormt een gedicht
ik stel me voor je open
en geef me over aan je handen
die langzaam aanbelanden
bij mijn billen
mijn onderbuik wil gillen
maar blijft wonderbaarlijk stil
want ze weet wat ik wil
en haar gegil
zou je misschien verjagen
de wind speelt met mijn haren
de fantasie slaat op hol
ik laat het toe
geniet van je handen
geniet van je mond
geniet van je strelen
geniet van je stilte
geniet van je zachtheid
de wind speelt met mijn haren
ik zou willen dat het je vingers waren
 |
| foto: Luc Geenen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten