Een zachte wind waait,
doet de kleinste haartjes op mijn armen bewegen.
Zomerzon brandt op mijn huid en waterdruppels uit de gieter
verkoelen mijn voeten bij het planten beregenen.
Meeuwen zweven, worden gedragen door de wind.
Hun schreeuwen verstommen als ze achter de huizen verdwijnen.
Twee wolken drijven voorbij, als waren het schepen.
Voor op straat het geronk van een motor.
Een harde knal weerkaatst tegen het gebouw, als de berijder gas bijgeeft.
Mijn hart maakt een sprongetje van genot.
Ooit zat ik achterop, de wind door mijn haren die vanonder de helm wapperden.
De zon verdwijnt tussen de gebouwen.
De wolken zijn vervlogen.
De wind is gaan liggen.
Vogels zijn stiller dan stil.
En de stad slaapt....bijna.
Bergen op Zoom
Geen opmerkingen:
Een reactie posten